Cippus – w starożytnym Rzymie pierwotnie różnego kształtu słup graniczny stawiany przy drogach, rzekach i świątyniach, wykonany z drewna lub częściej z kamienia, często o zgeometryzowanej lub dekoracyjnej formie. Stawiano je również przy grobowcach z wyrytymi personaliami pochowanego, stąd z czasem termin cippus zaczęto używać jako określenie kamieni nagrobnych i innych obiektów sepulkralnych.
czwartek, 10 września 2015
Mennonicka obecność - cmentarz w Kępniewie.
Cmentarz mennonicki w Kępniewie jest oddalony od głównej drogi o jakieś 150 - 200 metrów i aby do niego dość należy skręcić w drogę wysadzaną brzozami.Został założony w końcu XVIII wieku na planie
wydłużonego prostokąta. Cmentarz podzielono na dwie niejednakowe kwatery z
lipową obsadą graniczną. Węższa część leży na południe od biegnącej przez
cmentarz alei lipowej do drogi dojazdowej do gospodarstwa, zaś szersza rozciąga
się na północ do rowu melioracyjnego. Na cmentarzu
zachowało się 140 mogił, z nagrobkami rodzin Boerzen, Froehlich, Gringel,
Grunau, Heinrichs, Jarke, Jansen, Penner, Riesen, Unger. Najstarszy zachowany
nagrobek w formie cippusa pochodzi z 1796 roku, poza nim znajdują się jeszcze
dwa cippusy, 7 stel, 2 żeliwne krzyże oraz kwatera grobowa rodziny Rudolfa
Janzena. Ta ostatnia zbudowana została z bloków szarego
granitu, w formie ściany z wnęką pośrodku, którą
przesklepiono wklęsło-wypukłym łukiem profilowanego gzymsu, z bocznymi,
niższymi skrzydłami, zamkniętych wolutowymi spływami. We wnęce stał głaz z
czerwonego granitu upamiętniający Curta Janzena; powyżej wmurowano tablicę z
czerwonego granitu dr Oskara Janzena; po obu stronach głazu wyryte są nazwiska
innych członków rodu.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz